Yürümeden yüzmeyi öğrenen insanlar! Büyük tehlike altındalar…

Borneo’da yaşayan Bajau kabilesi cennetin ortasında hayatlarını denizden kazanıyor. Diğer kabilelerle kıyaslandıklarında oldukça şanslılar. Turkuaz renkli bir deniz ve altın sarısı kumsalı olan bir bölgede yaşıyorlar. Yerlisi oldukları Sulu Takımadaları’ndaki anlaşmazlıklar yüzünden Malezya’ya da göç eden Bajau Kabilesi uyku süresi hariç günün yarısını suda geçiriyor. Hatta evleri dahi sular üzerine kurulu… İşte Bajau Kabilesi’nin renkli hayatları…

Fotoğraflar: Alamy, BBC, National Geographic, Gallery – RPS, Mabul, Irish Mirror, PictureCorrect, James Morgan, The Aquatic Ape, Pinterest, Picture Stories, Joyeux Magazine

Bajau kabilesi ‘Denizin Çingeneleri’ olarak adlandırılan ve dünyadaki cennette yaşayan bir topluluk. Denizin üzerinde harika bir yaşam süren kabilenin, barakaları ve ‘lepa-lepa’ denilen ince kayıkları var. Tüm hayatlarını bu kayıklarda yaşıyor ve tüm etkinliklerini rahatça sürdürüyorlar. Yürümeden yüzmenin öğrenildiği bu yer de, balıkçılık temel geçim kaynağı.

Buradaki insanlar çok küçük yaşlarda dalmayı ve avlanmayı öğreniyorlar. Kabilenin halkı, balıkçılıkla geçinmelerine rağmen ihtiyaçlarından fazlasını avlamıyor sadece karınlarını doyurmak için çabalıyorlar.

Avlanmayı ise olta veya ağla değil, zıpkınla yapıyorlar. Suyun altında rahatça hareket eden ilginç kabile, adeta suyun altında bile nefes alıyor dedirtiyor.

Tahtadan oyulmuş ve cam takılarak yapılan gözlüklerle 25 metre aşağıya dalıyorlar. Daha da ilginci ise suyun derinliklerin de yüzmüyor, yürüyorlar.

20-30 metreye tek nefesle dalış!
Serbest dalış ile ilgili birçok teorik bilgi olsa da Bajau Kabilesi bunu alt üst etmiş durumda… Bajau’lar küçük yaşlardan itibaren kelimenin tam anlamıyla profesyonel birer dalgıç olarak yetişiyorlar. El yapımı zıpkınlar ile malzemesiz olarak 20-30 metrelere tek nefesle dalış yapıyor ve avlanıyorlar.

Yüzücülerin kullandıklarına benzeyen, tahta çerçeveli el yapımı olduğu belli olan bir gözlük kullanan bu yerlilerin palet, ağırlık kemeri, dalış elbisesi vb. hiçbir malzeme olmadan nasıl bu kadar rahat bir şekilde serbest dalış yapabildikleri gerçekten merak uyandırıyor. Bu gerçekten inanılmaz bir şey.

Zaman ve mekan kavramları önemini yitirmiş durumda!Kabile üyelerine su altında yaşam sorulunca ise hepsi kendilerini suyun altında evlerinde hissettiklerini ifade ediyor.

Mutluluğun hat safhada olduğu Bajaular’da zaman, mekân gibi kavramlar önemini yitirmiş durumda…

Öyle ki, kabile üyeleri kaç yaşında olduklarını bilmiyorlar. Bu nokta onlar için çokta önemli değil zaten.

Okuma yazmaları da olmayan kabile üyeleri hiçbir şeyi önemsemiyorlar ve çok mutlu bir yaşam sürüyorlar. İlkel bir yaşam sürseler dahi yeryüzündeki cenneti bulmuş gibiler…

Kabilenin genel mottosu ‘anı’ yaşamak
Medeniyetle olan tek bağlantıları, küçük kayıklarının motorları için kilometrelerce uzaktaki kente gidip benzin almaktan ibaret.

Bu da onlara yetiyor. Bu kadar rahat bir yaşam süren kabilede gelecek kaygısı da yok. Çoğu hastalığın adını bile bilmiyorlar. Tüm kabilenin genel mottosu ise ‘anı’ yaşamak ve hayatın tadını çıkarmak.

En mutlu kabile
Kabilenin hemen hemen hepsinin yüzünden gülücükler eksik olmuyor. Bu gülücükleri dingin hayatlarına borçlu oldukları ise çok açık. Kabilenin bir kısmı saklanarak bir kısmı ise mercan resifleri üzerinde yaşıyorlar.

Yüzyıllardır denizde yaşayan Bajaular, çocuklarının ilk eğitimlerini denizde veriyor. Çocuklarını doğar doğmaz suyun içine atıyorlar. Bu yüzden yüzmeyi, dalmayı, avlanmayı çok küçük yaşta öğreniyorlar.

Özetle Bajaular, tahta kulübelerde doğuyor, suyun içinde ölüyorlar. Onların sevdikleri, oynadıkları, zaman geçirdikleri köpekler kediler değil. Ahtapotlar, köpekbalıkları, deniz yıldızları…

Bir diğer ilgi çeken nokta ise hiçbir ülke tarafından vatandaşlığa kabul edilmemeleri. Diğer önemsiz sayılan noktalar gibi bu da bir eksiklik sayılmıyor. Modern hayatın sözde yaşamı kolaylaştırıcı yanlarından yoksunlar ama günümüz insanlarından çok daha mutlular.

Korsanların hedefi haline geldiler
Buradaki hayat o kadar ilgi çekici ki, bölgeyi ziyaret eden fotoğrafçı ve gezgin Hasan Cem Araptarlı, Bajau Kabilesi’ne dair izlenimlerini WATER WORLD / SU DÜNYASI kitabında yayınlandı. Araptarlı bölgede en çok dikkatini çeken durumu ise kitabında şöyle kaleme almış:

“Bajau Su Çingeneleri’ni araştırmalarım sırasında buldum. Bugüne kadar az sayıda yabancı fotoğrafçının ziyaret ettiği bu saklı cennet, aklımı başımdan aldı! Yazılı bir tarihleri yok. Hikayeleri nesilden nesile anlatım yoluyla geçiyor.

Birkaç yüzyıl önce, İlk yaşadıkları yer olan Filipinler’den kovulup, ev olarak kullandıkları teknelerle, Malezya’ya ait bu kıyılara geliyorlar. Bir milletleri yok, toprakları yok!

Zamanla adalardan kestikleri ağaçlarla okyanus üzerinde elverişli buldukları yerlere evlerini inşa ediyorlar.

Yıllar içinde bir kısmı karaya yerleşiyor, halka karışıyor, çeşitli işler buluyor kendine.

Kalanlar, sayısı 40-50 civarında olan köylerde, akıl almaz güzellikteki bir duyun üzerinde, dış dünyadan oldukça kopuk, kurallarını okyanusla birlikte belirledikleri benzersiz bir hayat yaşıyorlar.

Din yok, devlet yok, eğitim yok! Hatta yaşlıları bile yok! Hayatlarıyla ilgili kısıtlayıcı bir zaman sayacına ihtiyaç duymamışlar.

Malezyalıların dahi anlayamadığı, kendi dillerini konuşuyorlar.

Hemen her gün, gündelik işlerin koşuşturmasının bittiği, kafamdaki gereksiz dosyaları kapattığım saatlerde, telaşlı bir hevesle bilgisayarın başına oturup, bu insanların hayatlarıyla, yaşadıkları yerlerle ilgili elimdeki yetersiz bilgiyi arttırmaya çabalıyor, bir yandan da buraya nasıl ulaşacağımı araştırıyordum.

Bir akşam okuduğum bir makaleden kara haberi aldım! Makalenin başlığı: ‘ Artık orası bir cennet değil!’ diyordu! Bölgede son zamanlarda sıkça korsan saldırıları görülmüş.

Filipinli Sulu korsanları, Bajau çingenelerin köylerine yakın mesafede bulunan dalış noktalarından dalgıçları kaçırarak, Malezya hükümetinden yüklü miktarda fidyeler koparmış!

Milyon dolarlarla ifade edilen fidye rakamları da, korsanların iştahını iyice kabartmış haliyle… “ Bajau Kabilesi hakkında daha detaylı bilgiler edinmek istiyorsanız WATER WORLD / SU DÜNYASI kitabını mutlaka almalısınız…

Dünyanın en yalnız manastırı ve onun sadık rahibi!
Gürcistan’ın Katskhi Köyü’nde 40 metrelik bir kireç sütunu, tepesinde orta çağdan kalma bir manastır ve içinde yaşayan rahip Maxime Qavtaradze’nin ıssız hikayesi…