Ormancılar Derneğinden Orman Yangınları Açıklaması

Türkiye genelinde özellikle yaz aylarında artan sıcaklıklar, düşük nem oranları ve insan kaynaklı faktörlerin etkisiyle orman yangınları önemli bir tehdit haline gelmiştir. Bu yangınlar, Akdeniz ve Ege bölgelerinde yoğunlaşmakta olup, hem ekosistem hem de ekonomik açıdan büyük kayıplara yol açmaktadır. Yangınların oluşma ve ilerleme biçimleri, yangın türlerine göre değişiklik göstermekle birlikte, uzmanlar tarafından detaylı bir şekilde incelenmektedir.

Türkiye Ormancılar Derneği Bilim Kurulu Başkanı ve Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Ali Kavgacı, yangınların gövde ve tepelerdeki farklı etkilerini ve olası yanma durumlarını anlatırken, özellikle ağaçların gövde içindeki yanma süreçlerine dikkat çekiyor. Kavgacı, “Bazen ağaç gövdelerindeki yangın, gövdenin içinden köke kadar ilerleyebiliyor. Yangın alanı söndürülmüş olsa da, kökteki yanmanın devam ettiği durumlar görülebilir. Ancak bu, genellikle yangın söndürme çalışmalarından sonra, çevrede yanıcı madde kalmadığında yeni bir yangına neden olmaz” şeklinde açıklama yapıyor.

Yangın Türleri ve Etkileri

Yangınlar, genel olarak iki ana kategoriye ayrılır: örtü yangını ve tepe yangını. Örtü yangını genellikle toprağın yüzeyinde, kuru ve yanıcı maddelerin tutuşmasıyla oluşur. Bu tür yangınlar otlar, çalılar ve ince dallar gibi yanıcı maddeleri yakarak hızla yayılır ve enerji seviyeleri görece düşüktür. Öte yandan, tepe yangınları ise ağaçların tepe kısımlarında, özellikle ibrelerin kavrulması veya yanması şeklinde kendini gösterir. Kızılçam ormanları üzerinde gerçekleşen bu yangınlar, özellikle tepelerde yüksek enerjiyle ilerler ve ulaşılabilecek en yüksek sıcaklıklar 700-800 dereceyi bulabilir. Bu yangınların enerjisi oldukça yüksektir ve ağaçların gövdelerine ciddi zararlar verebilir.

Toprak Altındaki Yanma ve Yeniden Yangın Riski

Her iki yangın türünde de, ağaçların tümünün yanmadığını, çoğu zaman gövdenin sadece kabuklarının kavrulduğunu görmek mümkündür. Bu nedenle, Orman Genel Müdürlüğü tarafından, bu ağaçlar odun endüstrisine kazandırılır. Ancak, bazı nadir durumlarda, özellikle yangının uzun süre devam ettiği veya yüksek enerjili yangınların yaşandığı bölgelerde, gövdenin tamamen yanması söz konusu olabilir. Bu durumda, gövdeden köke doğru bir yanma ilerlemesi gözlemlenebilir, fakat oksijen yetersizliği nedeniyle ateşin toprak altına doğru sınırlı bir şekilde ilerlemesi söz konusudur. Yangın söndürülmüş olsa bile, kök yanmalarının devam ettiği ve bu durumun yeni bir yangına neden olmadığı bilinmektedir. Çoğunlukla, bu durum yol kenarları veya ince çaplı ağaçlar gibi noktalarda görülebilir, fakat genel anlamda toprak altında devam eden bir yangın durumu nadir ve istisnai bir olaydır.

Özetle, yangınların ardından toprak altında uzun süreli yanma ve yeni yangın riski, genelleştirilmiş bir durum değildir. Bu, yalnızca belirli ve nadir örneklerde gözlemlenen, izolasyonel bir durumdur. Uzmanlar, yangın sonrası toprak ve ağaç yapılarını yakından takip ederek, olası yeni tehlikeleri önlemek adına gerekli önlemleri almaktadırlar.