Belçika’da Uzun Süreli Depresyon ve Tükenmişlik Sendromu Artışı

Belçika’da Depresyon ve Tükenmişlik Sendromunda Üzücü Artış

Belçika’da özellikle gençler arasında uzun süreli depresyon ve tükenmişlik sendromu nedeniyle, bir yıldan uzun süredir çalışamayan bireylerin sayısında son beş yılda %44 oranında ciddi bir artış gözlemlendi. Bu durum, ülkenin ruh sağlığı alanında önemli bir sorun teşkil etmektedir.

Belga haber ajansı‘nın raporuna göre, Belçika Federal Kamu Sosyal Güvenlik Kurumu (RIZIV) tarafından yayımlanan veriler, depresyon ve tükenmişlik vakalarının hızla arttığını ortaya koyuyor. Özellikle genç nüfus arasında bu hastalıkların yaygınlaşması, endişe verici bir gelişme olarak dikkat çekiyor.

Gençlerde ve Yüksek Risk Altında Olanlarda Artış

Son beş yılda, depresyon ve tükenmişlik sendromu nedeniyle bir yıldan uzun süredir çalışmayan kişilerin sayısında %44’lük bir büyüme yaşandı. Ayrıca, son bir yılda bu vakalarda en yüksek artış %21,6 oranıyla 30 yaş altındaki genç yetişkinlerde görüldü. Bu, gençler arasında ruh sağlığı sorunlarının giderek derinleştiğine işaret ediyor.

Engelli Sayısı ve Psikolojik Rahatsızlıklar

2023 yılı sonunda Belçika’da toplam 526.507 engelli birey bulunmakta olup, bu kişilerin yaklaşık %38’inin psikolojik rahatsızlıklar nedeniyle engelli statüsüne alındığı belirtildi. Bu kapsamda, toplam engelli bireylerin 137.454’ü depresyon ve tükenmişlik sendromundan etkilenmiş durumda.

Kadınların Daha Çok Etkilendiği Gözlemi

Uzun süreli maluliyet vakalarının yaklaşık %60’ını kadınlar oluştururken, depresyon veya tükenmişlik sendromu nedeniyle engellilik durumu yaşayan kadınların oranı %69’a yükseliyor. Bu veriler, kadınların ruh sağlığı sorunlarına karşı daha hassas olduğunu ve bu alanda önlem alınması gerektiğini gösteriyor.

Sonuç ve Değerlendirme

Belçika’da ruh sağlığı alanında kayda değer bir sorun haline gelen depresyon ve tükenmişlik sendromu, özellikle gençler ve kadınlar arasında hızla yaygınlaşıyor. Bu durum, toplum sağlığı açısından ciddi bir tehdit oluşturmakta olup, etkili önleyici ve tedavi edici politikalar geliştirilmesi büyük önem taşımaktadır.