Yılmaz Özdil yazdı: “Merkez bankası başkanı kim olmalı?”

Kamerunlu bir işadamı, İstanbul’da müteahhitlik yapan bir mimara e-posta gönderir, “elimde kimyasal bir solüsyon var, banknot kağıtlarını bu solüsyona yatırıyorum, bekletiyorum, Amerikan dolarına dönüşüyor, solüsyonu Kamerun’dan Türkiye’ye getirebilmek için yardıma ihtiyacım var” der.

Müteahhit mimarın aklına yatar.

“Nasıl yardımcı olabilirim?” diye sorar.

“Solüsyonu Togo’dan Fransa’ya göndereceğim, aracılara ödenmek üzere 30 bin dolar gerekiyor” der, mimar havale eder.

Bir hafta sonra “solüsyonu Fransa’dan Türkiye’ye göndereceğim, 70 bin dolar lazım” der, mimar gene havale eder.

Bir hafta sonra “solüsyon Türkiye’ye ulaştı, üç kimyagerle birlikte İstanbul’a geliyorum, masraflar için 110 bin dolar gerekiyor” der, mimar gene havale eder.

Beş ay geçer.

Kamerunlu yok.

Beş ay sonra yine e-posta gelir, “İstanbul’dayım, solüsyonu çoğaltmak için 300 bin dolar gerekiyor” der, mimarda nihayet jeton düşer.

Polise gider.

★

Haklı olarak diyeceksiniz ki, böyle akıllara ziyan bir teklif nasıl olur da mimarın aklına yatar?

★

Şöyle… İnternetten temas kuruyorlar, oltaya gelmeye meyilli olduğunuzu hissederlerse, randevu istiyorlar, alüminyum folyo kaplı bir kutuyla geliyorlar, dolar makinesi diyorlar, bu makinenin prototipinin Amerikan merkez bankasından çalındığını, gizlice üretildiğini anlatıyorlar, makinenin kapağını açıyorlar, çekmece var, para ebatındaki boş banknot kağıtlarını yerleştiriyorlar, kapağı kapatıyorlar, arkasındaki hazneye çamaşır makinesine sıvı deterjan koyar gibi solüsyon koyuyorlar, fişe takıyorlar, düğmesine basıyorlar, vouuvv diye bir fan sesi duyuluyor, üç dakika sonra kapağı açıyorlar, ıslak ıslak dolarlar çıkıyor. Çünkü… Kutunun içinde, içiçe kayan bölmeler var, düğmeye bastığında, hokus pokus, boş kağıt çekmecesiyle dolar dolu çekmece yer değiştiriyor.

SÖZCÜ GAZETESİ’NDEN YILMAZ ÖZDİL’İN YAZISININ TAMAMINI BURAYA TIKLAYARAK OKUYABİLİRSİNİZ