Antakya’da Annelik ve Fedakârlık Hikayesi: Süheyla Ezer’in 3 Engelli Çocuğu ve Hayata Dair Umutları

Antakya’nın Antakya İlçesinde Hayatını Çocuklarına Adayan Bir Anne: Süheyla Ezer

Hatay’ın güzel ilçesi Antakya’da yaşayan 72 yaşındaki Süheyla Ezer, yaşam mücadelesini ve sevgi dolu annelik hikayesini anlatmaya devam ediyor. Üç çocuk annesi olan Ezer, çocuklarının hayatını her şeyden çok sevgiyle, sabırla ve özveriyle sürdürüyor. Çocuklarının yaşamı, onun hayatındaki en büyük anlam ve değer kaynağıdır.

Çocuklarının Durumu ve Yaşam Koşulları

Çocuklarının isimleri Şirin (51), Günay (48) ve İbrahim Halil (40). Üçü de kan uyuşmazlığı nedeniyle doğuştan gelişimsel farklılıklar ve engellerle mücadele ediyorlar. Ezer, onların bakımını üstlenmiş ve bu zorlu yolculukta yalnız kalmış bir anne. Eşinin ise yıllar önce onlardan ayrı yaşamayı tercih ettiği biliniyor.

Anneliğin Gücü ve Toplumdan Gelen Eleştiriler

Süheyla Ezer, çocuklarına hem annelik hem de babalık yaparak hayatını onların yaşam kalitesini artırmaya adadı. Ancak toplumda zaman zaman kendisine yönelik olumsuz eleştiriler de geliyor. Ezer, “Çocuklarımı bir kuruma ver, rahat edersin” şeklinde önerilerle karşılaşıyor, ama o bu önerilere kulak asmadan, sevgiyle onları büyütmeye devam ediyor.

Her Anneler Günü Kendisi İçin Zor Bir Gün

Her yıl Anneler Günü, Ezer için hem sevgi hem de hüznün bir arada yaşandığı bir gün oluyor. Çünkü çocuklarının sağlıklı olmaması, onun yüreğinde derin bir sızı bırakıyor. Bu özel günlerde, içtenlikle “Keşke çocuklarım sağlıklı olsaydı da onları mutlu görebilseydim” diye iç geçiriyor.

Günlük Hayat ve Güncel Durumlar

Süheyla Hanım, çocuklarıyla birlikte sadece hastaneye gidip gelmekle sınırlı bir yaşam sürdürüyor. Evlerinin yıkılmasıyla ilgili hayali ise, “Eğer yıkılmamış bir evim olsaydı, ömrümün son zamanlarında onları yanımda tutabilirdim” diyerek hayal ediyor. Rehabilitasyon sürecinde onları sürekli doktora götürüyordu ve geçen yıl kendisi “Yılın annesi” unvanını aldı. Ancak bu yük, onun omuzlarındaki sorumluluğu azaltmıyor.

Sağlık ve Zorluklar

Gözlerinin bulanması, tansiyonunun düşmesi ve dizlerinin üzerinde zor durması, onun günlük yaşamını zorlaştırıyor. Kendisine ve çocuklarına bakmak, onun için hayatın en büyük sınavı haline gelmiş durumda. Kocası ise Reyhanlı’daki konteynerde yaşıyor ve onunla ilgilenmiyor. Süheyla Ezer, “Kocam bana, ‘Çocukları ver bir kuruma ve rahat et’ diyor, ama ben onların annesiyim. Onlar bana sevgiyle bağlı ve ben de onlara” ifadelerini kullanıyor.

Yürek Yangını ve Umut Dolu Düşünceler

Çocuklarının doğumundan beri bakımını üstlenen Ezer, onların sağlıklı olmasını canı gönülden istiyor. “Anneler Günümde onları görebilmek istiyorum, ama sağlıkları yerinde değil” diyerek duygularını dile getiriyor. Gözyaşlarını tutamayan Ezer, “Yüreğim yanıyor, keşke çocuklarım sağlıklı olsaydı da ben de kapılarda temizlik yaparak geçimimi sağlayabilseydim” diyor. Çocuklarının babadan sevgi görmemeleri, onun yüreğinde ayrı bir acı kaynağıdır ve onları sevgiyle büyütmenin gururunu taşıyor.

Son Dilek ve Dilekleri

Hayatın tüm zorluklarına rağmen, Ezer hayattan umut kesmiş değil. Onlar için en büyük dileği, çocuklarının sağlıklı ve mutlu olmasıdır. “Allah’tan sadece onların sağlıklı olmasını diliyorum. Anneler Günümde onları yanımda görmek ve sevgiyle kucaklamayı çok istiyorum” diyerek sözlerini tamamlıyor.