Yılmaz Özdil yazdı: “Zorunlu temel ihtiyaç maddesi”

Yaşı 50 civarında olan İzmirliler bilir, Rakıspor ve Şarapspor vardı.

Bayraklı’daki Tekel fabrikalarında çalışan işçilerin takımlarıydı.

Rakı fabrikasında çalışanlar bir takım, şarap fabrikasında çalışanlar öbür takımdı, Bayraklı esnafından yedek kulübesine takviye yapılırdı.

Lisans gibi lakap şartı vardı, matrak lakaplar takarlardı.

Pislik Erol, şeker Sedat, panço Şenol, manitu Sümer, torpido Hasan, batarya Cumhur, asansör Levent, karatren Hıdır, fındık Bekir, yavru Güngör, işkembe Hamza, berbat Sıtkı, felaket Hasan, mahken Kemal, yorgan Hikmet, böcek Emin, salça Bedri gibi efsane kadroları vardı.

Arap Nuri’nin adı aslında Ünal’dı, Norveçli gibi adamdı, sarışın, mavi gözlüydü, ama arkadaşları onu Arap Nuri diye çağırıyordu.

Kaşıgüzel Yusuf vardı, bir sokak kavgasında suratından yaralanmış, hastanede ameliyat ederlerken kaşlarını kazımışlardı, kaşları yoktu, o yüzden kaşıgüzel diyorlardı.

Dünyanın en güzel maçıydı.

Dünyada eşi benzeri yoktu.

Hakem hep aynıydı, torik İsmet’ti.

Rahmetli babam bir defasında yan hakem olmuştu, o fotoğrafını dünya kupası hatırası gibi saklıyoruz.

Faul bile yapılmazdı, o kadar centilmence geçerdi, 90 dakika biterken eşitlik bozulmadıysa, gırgır olsun diye penaltı verilirdi.

Senede bir gün oynanan maçlar, Alsancak Stadı’nda yapılırdı.

Gençlik ve spor bakanlığının izniyle, Karşıyaka belediyesinin himayesinde oynanırdı.

Basın hücum ederdi, şampiyonlar ligi gibi tam sayfa yayınlanırdı.

Alman RTL televizyonu belgeselini yapmıştı.

Cnn International’de haber olmuştu.

YAZININ TAMAMINI BURAYA TIKLAYARAK OKUYABİLİRSİNİZ