Yılmaz Özdil yazdı: “Normal bir ülkede yaşamak isterdim”

Size aşk hikayeleri yazmak isterdim. Duyguları kirlenmemiş, masumiyeti lekelenmemiş bir ülkede, tertemiz aşklar…

Yalnızlığımızın tenhasında ruhumuzun çadırına sığınıp, hüzün abajurunun cılız ışığıyla ısındığımız satırlar kaleme almak isterdim.

★

Fantastik senaryolar yazmak isterdim size.

Ütopik zamanlara, varolmayan diyarlara götürmek, nabzınızda kelebekler uçuşturan heyecanlara sürüklemek, doğaüstü güçlere sahip kurgusal karakterlerle tanıştırmak isterdim.

Günlük telaşlarınızı unutturup, kah uçan halıyla camdan şehirlerin rengarenk kubbeleri üzerinde dolaştırmak, kah kurukafalar labirentinin ürpertici fısıltılarla dolu sessizliğinde ölümsüzlük mührünün izini sürdürmek isterdim.

Kendi işinizi gücünüzü bırakıp, her gece saat 12’yi vurduğunda, elindeki kandille Dolmabahçe sarayının mermer aynasından çıplak adımlarla koridora süzülen gizemli kadının kim olduğunu merak etmenizi isterdim.

★

Aslına bakarsanız, size çizgi romanlar yazmak isterdim.

Tarkan gibi, Karaoğlan gibi, Red Kit gibi, Zagor gibi…

İçinizdeki çocuğa seslenen, “branggg, vronnn, ruoarrr, drannn, zappp” gibi ses efektlerinin tuhaf kelimelerle anlatıldığı, tehlikelerle dolu maceraların sonunda kötülerin kaybettiği, daima iyilerin kazandığı çizgi romanlar yazmak isterdim.

YAZININ TAMAMINI BURAYA TIKLAYARAK OKUYABİLİRSİNİZ!