Yılmaz Özdil yazdı: “Atatürk Havalimanı”

Aile kavramı bizim toplumumuzda her şeyden önemlidir; büyüklere saygıda kusur edilmez, büyüklerin yanında ayak ayak üstüne bile atılmaz, amcalar baba yarısıdır, teyzeler anneden farksızdır, bayramlarda seyranlarda mutlaka ziyaret edilir, elleri öpülür, enişteler öz ağabey gibidir, gelinler öz kızın olsa anca bu kadar sevilir, kuzenler yeğenler kardeşten ileridir, dünyada akrabalarına bizim kadar bağlı bir başka millet yoktur.

Dede bi ölür kardeşim…

Bütün sülale mahkemelik olur!

İki tane tırışkadan halıyı paylaşamazlar, sen alcan ben alcam birbirlerine girerler, maazallah arsa filan kaldıysa, miras davası kan davasına dönüşür, beddualar havalarda uçuşur, ne ölüme ne dirime, mezarıma gelme, şeytan görsün yüzünü, kaynanalar adliye kapısında şak diye düşer bayılır, eltiler birbirlerinin saçını başını yolar, bacanak baldızı yumruklar, görümce kayınçoya tükürür.

Mal mülk, sayın ahalimiz açısından tarifsiz derecededir.

İstisnaları tenzih ederim, parayı pulu evlatlarına bile vermek istemezler, kefenin cebi olsa öbür tarafa giderken yanlarında götürmek isterler, firavunlar gibi piramite saklayıp, öyle gömülmeyi tercih ederler, aslında pek de haksız değillerdir, yazlığın tapusuna çökmek için “bunak bu” diye anasını savcılığa verenler, banka hesaplarına çöreklenmek için babasının imzasını taklit edenler, ninesinin bileziğini sahtesiyle değiştiren torunlar, Türkiye’nin gerçeğidir, takılarla kaçan gelinler, ziynet yüzünden birbirini vuran dünürler var bu ülkede.

YAZININ TAMAMINI OKUMAK İÇİN BURAYA TIKLAYINIZ!…