Umurbey Mahallesi’nde Ramazan Geleneği Tehlikede
Umurbey Mahallesi’nde Ramazan geleneği, modern yaşamın etkileriyle tehdit altında. Geleneklerin korunması ve Ramazan ruhunun yaşatılması için neler yapılabilir? Bu yazıda, Umurbey’in Ramazan kültürünü keşfedin.
Kentte, çoğunluğunu dar gelirli vatandaşların oluşturduğu Umurbey Mahallesi’nde, 2022 yılında, düşük bahşişler nedeniyle ramazan ayında davul çalmak istemeyen gençler, bu geleneği sürdürme konusunda büyük bir sıkıntı yaşadı. Mahalle muhtarı Turhan Özgünden, aynı yıl mahalledeki gençlerle birlikte davul çalarak bu geleneği yaşatmaya çalıştı. Ancak ilerleyen süreçte konuyu valilik ve belediye yetkililerine taşıyan Özgünden, davulcu bulmakta yaşanan zorlukları dile getirerek yardım talep etti.
Özgünden’in bu isteği karşılıksız kalınca, son üç yıldır mahallede ramazan ayının neşesi olan davul sesi duyulmadı. Bu ramazana da mahallede davulcu olmadan girdiklerini belirten Muhtar Turhan Özgünden, şunları söyledi: “Üç sene önce davulcularımız burada çalmak istemediler çünkü verilen bir maaş veya belirli bir para yok. Sadece toplanan bahşişler olduğu için, mahallemizden de fazla bahşiş çıkmıyor. Bu nedenle kabul etmediler. 2022 yılında biz gençlerle birlikte geleneğimizi sürdürmeye çalıştık. Ancak 2023 ve 2024’te bunu gerçekleştiremedik. Bunu kurumlardan istedik; valilik, belediye, vakıflar, Kızılay gibi bir kurumun üstlenmesini, senede bir kere de olsa ramazan ayında davulculara maaş verilmesini talep ettik. Ne yazık ki, bu isteğimize hiçbir olumlu dönüş olmadı.”
Maddi Zorluklar ve Geleneksel Davulculuk
Mahalledeki sakinlerin yaklaşık %70’inin dar gelirli olduğunu vurgulayan Özgünden, “Sorduğumuz insanlar bahşiş çıkmadığı için, ekstra bir para da olmadığı için yapmak istemiyor. ‘Biz gecenin 3’ünde, 4’ünde kalkıp bunu yapamayız’ diyorlar. Daha büyük mahallelere gitmeye çalışıyorlar. Yaklaşık 3 bin 900 nüfusumuz var ve çoğunluğu, mahallenin %70’i maddi durumu düşük insanlar. Günlük, hamallık, bulaşıkçılık, merdiven temizliği gibi işlerde çalışıyorlar. Evlerini zor geçindiriyorlar. Genelde kapılarını fazla açmıyorlar ve bahşiş vermek istemiyorlar doğal olarak. Verseler de 5-10 lira gibi cüzi paralar veriyorlar, bu durumda davulcuyu tatmin etmiyor.” şeklinde konuştu.
Özgünden, yetkililere bir çağrıda bulunarak, “Buradan bunu üstlenebilecek kurumlara sesleniyoruz. Bu geleneğimiz bitmesin, üç senedir hiç davul sesi duyulmuyor burada. Yarın öbür gün iyice bitirme noktasına gelecek. Bu şu an benim sorunum, bu mahallenin sorunu ama yarın öbür gün ekonomik durumu kötü olan diğer mahallelerde de olacak. Yavaş yavaş bu davul geleneğimiz bitmiş olacak bu gidişle.” dedi.
Mahalleli Davul Sesini Özlüyor
Mahallede yaşayan Ahmet Örs de, davulcularının olmamasından duyduğu üzüntüyü dile getirerek, “Üç ramazandır davulcumuz yok, bu gerçekten bizi üzen bir durum. Çünkü bu bir gelenek. Ramazanda davul çalmaması gibi bir olayı ben kabullenemiyorum. Sağ olsun muhtarımız bu konuda ilgili yerlere başvurularını yaptı ama bugüne kadar bir cevap alamadık, bu bizi gerçekten çok üzüyor. İsteğimiz sadece davul, başka bir şey yok şu an.” ifadelerini kullandı.
Ramazan Davulculuğu: Bir Başka Bakış Açısı
Abdurrahman Mahallesi’nde 15 yıldır ramazan davulculuğu yapan Ekrem Daval, kendi mahallesinden memnun olduğunu belirterek, “Ben bu işi 15 yıldır sürdürüyorum. Kiminin parası, kiminin duasıyla yapıyorum. Allah ne verdiyse, gönüllerinden ne koparsa veriyorlar. Ben bu mahalleden memnunum. Elinden geldiği kadar veriyor burada insanlar. Yetse de yetmese de olduğu kadar diyoruz ve işimizi yapıyoruz. İnsanların cebinden zorla alacak değiliz. Gönüllerinden ne koparsa veriyorlar, biz de bereket versin diyoruz. Oradaki arkadaşları da anlıyorum; aldıkları ücret yeterli gelmiyor olabilir ama ben mahallemden memnunum.” dedi.