Savaşın çocukları basketbolla güldü

Kocaeli’nin Darıca ilçesinde yaşayan ve Suriye’deki savaştan kaçarak Türkiye’ye gelerek burada eğitim alan çocuklar, bir sosyal sorumluluk projesiyle hayata tutundu. EuroLeague’in ‘Oneteam’ sosyal sorumluluk projesi kapsamında, Semra & Enver Yücel (SEY) Vakfı ve Darıca Belediyesi’nin katkılarıyla, Darıca’nın Kazım Karabekir, Nene Hatun ve Sırasöğütler olmak üzere 3 mahallesinde yaşayan 10 Suriyeli mülteci çocuğa, Bahçeşehir Koleji kampüsünde 10 haftalık basketbol eğitimi verildi. Daha önce savaş bölgesinde oldukları için ellerine hiç basketbol topu almayan çocukların, 10 haftalık eğitimin sonunda içlerinden adeta birer basketbolcu çıktı. Her birinin hikayesi yürek burkan çocuklar, kursun son gününde sertifika, madalya ve tablet heyecanı yaşadı.

Bahçeşehir Koleji Kampüsü’nde son defa antrenman yapan çocuklar için sertifika programı düzenlendi. Programa SEY Vakfı Başkan Vekili Begüm Yücel ve Darıca Belediye Başkanı Muzaffer Bıyık da katıldı. Programda çocukların birlikte yaptığı son antrenmanın ardından ilk olarak projede emeği geçen kişilere plaket takdim edildi. Daha sonra ise çocuklara Darıca Belediye Başkanı Muzaffer Bıyık tarafından madalyaları takılırken, SEY Vakfı Başkan Vekili Begüm Yücel, internet üzerinden gerçekleştirilen eğitimlerine rahat bir şekilde devam edebilmeleri için tablet bilgisayar hediye etti. Çocukların hediyelerini ve madalyalarını aldıktan sonra mutlulukları gözlerinden okundu.

Yücel: “Ne kadar çok çocuğa dokunabilirsek o kadar mutlu olacağız”

Proje hakkında bilgi veren SEY Vakfı Başkan Vekili Begüm Yücel, “Bu projede EuroLeague’in ‘Oneteam’ sosyal sorumluluk projesiyle SEY Vakfı bir araya geldi. Biz mülteci çocuklarımızla beraber 10 haftalık bir program yapmak istedik. 10 hafta içerisinde 10 öğrencimiz buraya geldiler, basketbol öğrendiler. Uzaktan eğitimlerini aldılar. Bugün de artık son günü. Uzaktan eğitimlerine erişebilmeleri için tabletlerini hediye edeceğiz ve projeyi burada bitireceğiz. Bir çocuktan bir umut oluşturmak bizim için çok kıymetli. Bir çocuğun hayatına dokunabilmek, o çocuğun ailesine dokunabilmek bizim için çok kıymetli. O yüzden bundan sonraki faaliyetlerimizde de ne kadar çok çocuğa dokunabilirsek o kadar mutlu olacağız” dedi.

Güven: “Umarım basketbol onlar için ikinci bir umut olur”

Mülteci çocukların çok zor şartlarda buraya geldiklerini dile getiren basketbol antrenörü Güray Güven ise, “Savaştan çıkarak geldikleri için çok büyük handikapları vardı. Daha önce hiç basketbol topunu ellerine almamışlardı. Önce temel bireysel çalışmalarını yaptık. Daha sonra takım antrenmanlarını burada devam ettirdik. Yaklaşık 3 ay sürdü çalışmalarımız. Hiç kimse hiçbir antrenmanı kaçırmadı. Bizi de çok mutlu ettiler, bizi çok motive ettiler bu sebeple. Umarım hayatlarında bizim projemizin adıyla beraber basketbol onlar için ikinci bir umut olur” diye konuştu.

“Babam çalıştığı hastaneye bomba düşünce şehit oldu”

Türkiye’ye gelmeden önce babasının Suriye’de iyi bir cerrah olduğunu kaydeden Teymullah Ali Elkıreyt, “Ben Suriye’den geldim. Buraya geldiğimde 5 yaşındaydım. 6 yıldır buradayım. Şimdi 11 yaşındayım. 2 yaşındayken babam rahmetli oldu. Benim babam doktordu, genel cerrahtı. Çalıştığı hastaneye bomba düşünce şehit oldu. Ondan sonra ablam ve annemle yaşıyoruz. Kardeşlerim de var. Geçinmeye çalışıyoruz” şeklinde konuştu.

“Şimdi canlı derslerime rahatlıkla girebileceğim”

Kendilerine verilen 10 haftalık basketbol eğitiminin çok iyi geçtiğini vurgulayan Teymullah Ali Elkıreyt, “Çok eğlendim. Buradaki abiler bizi çok mutlu etti, hocalar çok mutlu etti bizi. Onlara çok teşekkür ederim. Basketbol oynadık, online derslere girdik. Hediyeler dağıttılar. Çok mutlu ettiler bizi. Mesela hayvanat bahçesine götürdüler, itfaiye merkezine götürdüler. Bizi çok mutlu ettiler. Bize çok faydalı olacak şeyler dağıttılar. Tablet verdiler, en azından şimdi canlı derslerime rahatlıkla girebileceğim. Çok mutlu ettiler bizi” ifadelerini kullandı.

“Hayatım boyunca basketbola devam etmek istiyorum”

Suriye’de yaşarken de hep basketbol oynamak istediğini ancak savaş şartlarında hiç oynayamadığını aktaran Muhammed Eskif ise, “Suriye’deki savaştan kaçarak buraya geldik. Çünkü orada savaş vardı ve dayanamıyorduk. Çok zor, yaşam yoktu. Buraya geldik, sonra burada okula başladım. Türkçe öğrendim. Hem Türk hem Suriyeli arkadaşlarım var. Suriye’de basketbol oynamak istiyordum ama oynayamıyordum. Çünkü savaş olduğu için basketbol yeri yoktu. Ama burada Bahçeşehir Koleji’ne bize bu imkanı verdikleri için çok teşekkür ediyorum. 10 haftada efsane bir basketbol eğitimi aldık. Topu basket atamıyordum ama artık atabiliyorum. Çeşitli hareketler öğrendik, topun nasıl tutulacağını öğrendik. Hayatım boyunca basketbola devam etmek istiyorum ve kursun kapanmasını istemiyorum” dedi.