İlhan Şeşen sokakta çalgıcılık yapacak duruma geldi

Posta Gazetesi’nden Alev Gürsoy Cimin’e hayli zor günler geçirdiğini anlatan İlhan Şeşen’in röportajından kısa bir kesit şöyle… 

Bu zor süreç sizi ne denli etkiledi?

Vallahi çok ağır geçti. Ben yine az çok geçmişte para kazanan bir adam olarak onu yedim. Ama şimdi çok zor durumdayım. Bu durum üç-dört ay daha sürerse belki intihar etmem ama sokakta çalgıcılığına başlayacağım. Mecburum buna!

Gerçekten mi?

Evet! Açlıktan ölelim mi? Konserler, festivaller yok; müzik yapılan hiçbir mekan açılmazsa ne yapacağım? Benim yapabildiğim bir tek müzik var, dolayısıyla çıkacağım sokağa ve çalgıcılık yapacağım. Benim öyle komplekslerim yoktur. Ev geçindirmek zorundayım. Sokak çalgıcılığı müzisyenliğin son mertebesidir. Hırsızlık, arsızlık yapmıyoruz, müzik yapıyoruz. Sokak çalgıcılığı çok şerefli bir mertebe. Hiç yüksünmüyorum. Sağlığım elverirse sokağa ineceğim çalmaya.

Hangi semti düşünüyorsunuz?

Bodrum olabilir… Bir sokak köşesinde oturacağım, çalacağım. İsteyen kolluk kuvveti gelsin kaldırsın, ben de giderim bu sefer öbür tarafta çalarım. Sokakta çalmak bir suç değil. Çalacağım yani çarem yok, ne yapayım? Dayanma gücüm azaldı. Açlıktan öleyim mi?

İLHAN ŞEŞEN BODRUM’UN ORTASINDA ŞARIL ŞARIL İŞEDİ (HABER LİNKİ)

Her şey dijitale geçmiş, albüm yapsan satmaz, tıklanmalar bir garip, yani bizi kim anlayacak? MESAM’dan üç kuruş para gelirse onu harcıyoruz, o da çok cüzi.

Evde durum nasıl?

Biri 40 diğeri 42 yaşında iki çocuğum var. Onlar da bu işsizlik sürecinde maddi olarak zora girdi. Çocuklarım, ben ve hayat arkadaşım Arzu geçinmeye çalışıyoruz. Bütçemiz sadece yeme-içmeyle kısıtlandı. Hayat çok pahalı, sadece gerekli şeyleri alıyorum. Eskiden markette 60-70 liraya doldurduğun naylon torba şimdi 150 liraya doluyor. Çalıştığımız zaman bir para akışı oluyordu geçiniyorduk ama şimdi öyle değil çünkü ben zengin bir adam değilim.