Hayata Yeniden Tutunan 68 Yaşındaki Birsel Dağcılar’ın İlham Veren Hikayesi

Yaşadığı Zorluklara Rağmen Umut ve Azimle Yeniden Hayata Tutunan Birsel Dağcılar

Gaziantep’te yaşayan ve 68 yaşında olan Birsel Dağcılar, yaklaşık 15 yıl önce yüksek tansiyon sonucu geçirdiği kısmi felç nedeniyle sol kolunu kullanamaz hale gelmişti. Bu sağlık sorunu onun günlük yaşamını ciddi şekilde etkilerken, aynı zamanda hayattan aldığı keyfi de azaltmıştı. Ancak, azmi ve pes etmeyen ruhu sayesinde, kendine yeni bir yaşam mücadelesi başlattı.

Başlangıçta doktorların ve sağlık uzmanlarının yönlendirmeleri doğrultusunda fiziksel rehabilitasyon amacıyla Şahinbey Belediyesi’ne bağlı Özgecan Hanımlar Yüzme Havuzu, Spor ve Kültür Merkezi’ne düzenli olarak gitmeye başladı. Bu süreç, onun hem bedensel hem de ruhsal olarak toparlanmasına önemli katkılar sağladı. Özellikle yüzme ve çeşitli spor aktiviteleri sayesinde vücudunu güçlendirmeyi başardı ve hareket kabiliyetini büyük ölçüde geri kazandı.

Yıllar önce, çocukluk hayali olan bağlama çalmayı gerçekleştirmek için cesaretle ilk adımlarını attı. Önceleri elini tam açmakta ve enstrümanı tutmakta zorlandığını anlatan Dağcılar, bu hayalini gerçekleştirmek adına büyük bir azimle çalıştı. Zamanla, müziğe ve enstrümanına duyduğu sevgi onu daha da motive etti; hem fiziksel iyileşmesini hızlandırdı hem de bağlamayı çalmaya başladı. Bağlama onun için sadece bir müzik aleti değil, aynı zamanda zorluklara karşı verdiği en büyük mücadelede güç kaynağı oldu.

“AİLEMDE MÜZİK ÇOK ÖNEMLİ, BİZİM İÇİN BİR TUTKU”

Çocukken bağlama çalmayı hep hayal ettiğini ve bu hayalini gerçekleştirmek için büyük çaba sarf ettiğini belirten Dağcılar, müzikle olan bağını şu sözlerle dile getirdi:

“Küçüklüğümde bağlama çalan büyüklerime hayranlıkla bakardım, ama o zamanlar müzikle uğraşmak çok zordu. İçimde kalan bir hevesti. Yaş ilerledikçe insan yeni şeylere yönelmek istiyor, ama hayatın yoğunluğu ve çeşitli sorumluluklar buna engel oluyordu. Bir gün tesadüfen bağlama kursunun açıldığını duydum ve hemen katılma kararı aldım. İlk zamanlar birkaç kez bırakmak istedim, fakat içimdeki tutku beni durdurmadı ve kursa devam ettim. Eşim de bana büyük destek verdi, o da ut çalıyor. Ailemiz müzikle iç içe ve aslında birçok üyemiz konservatuvar mezunu. Müzik bizim yaşam biçimimiz haline geldi.”

Dağcılar, sağlığı elverdiği sürece müziği hayatının en önemli parçası olarak görmeye devam edeceğini ve her alanda en iyisini hedeflediğini ifade etti:

“Bağlamayı istediğim seviyeye getiremiyorum, çünkü geç başladım. Fakat hiçbir zaman vazgeçmedim. Daha önce yaşadığım felç sonrası, kendimi daha iyi hissetmek ve toparlanmak için birçok alternatif denedim. Özgecan Yüzme Havuzu’nun açılmasıyla yüzmeye başladım ve yaklaşık 1,5 yıl boyunca düzenli olarak yüzdüm. Bu sayede vücudumu toparladım ve özellikle el ve kol kaslarımı güçlendirdim. Bu süreçte, bağlama kursu da hayatıma yeni bir renk kattı ve hemen kaydoldum.”

“AZMİN ELİNDEN NE KURTULUR”

Başlangıçta ellerini bile tam açmakta zorlanan ve enstrümanı tutmakta güçlük çeken Dağcılar, sabırla ve azimle yürüttüğü çalışmaların sonunda büyük bir başarı elde etti. Bu dönüşüm sürecini şu sözlerle anlattı:

“İlk zamanlar ellerim neredeyse hiç açılmıyordu, bağlama tutmak bile imkansız gibiydi. Ama asla pes etmedim. Günbegün yaptığım çalışmalarda ilerleme kaydettim ve sonunda sol kolumda hiçbir problem kalmadı. Eskiden elimle tabak tutamazdım, kolumdan destek alırdım. Şimdi ise her şey normale döndü. Bu kurslar sadece fiziksel bir rehabilitasyon değil, aynı zamanda hayallerimi yeniden yaşama fırsatı sundu. Bu imkânı bana sağlayan herkese sonsuz şükranlarımı iletiyorum.”

Birsel Dağcılar, müzik ve azimle yeniden hayat bulduğunu ve bundan sonra da aynı kararlılıkla yeni hedeflerine ulaşmayı sürdüreceğini belirtti. Onun hikayesi, yaşın ve sağlık sorunlarının asla engel olmadığını, önemli olan irade ve sevgiyle yapılan çabaların her zaman başarıyla sonuçlanabileceğini gösteriyor.