Depremin İkinci Yılında Diyarbakır’daki Gassalların Anıları ve Deneyimleri

Kahramanmaraş merkezli büyük depremlerden sonra iki yıl geçti. Bu süreçte, depremden en çok etkilenen 11 kent arasında yer alan Diyarbakır’da, toplamda 6 bina yıkılmış ve yaklaşık 413 vatandaş hayatını kaybetmişti. Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi Sağlık İşleri Daire Başkanlığı’nda görev yapan gassal Abdulkadir Yüksel, yaşadıklarını ve anılarını bizimle paylaştı.

Yüksel, depremin ardından kesintisiz 24 saat hizmet verdiğini ve o zor zamanlarda cenazelerin yaklaşık %80’ini yıkadığını belirtti. Enkaz altında kalan bazı cenazelerin 4, 5, hatta 14 gün sonra bulunabildiğine dikkat çeken Yüksel, günlük ortalama 35-40 cenazeyi yıkadığını söyledi. Onun sözleriyle, “Buraya gelen cenazelerin büyük bir bölümü parçalanmış ve hasar görmüştü. Gözleri çıkan, ikiye bölünen, ve farklı formlarda cenazeler vardı. Bu durumda, dini vecibeler gereği teyemmümle yıkanması gereken cenazeleri bile, su ile yıkamayı tercih ettim çünkü vicdanen rahat olmak istiyordum.”

Gülen ve İlginç Olaylar

Yüksel, yaşadığı ilginç olaylardan da bahsetti. Bir cenazenin yüzüne baktığında, gözlerinin güldüğünü fark ettiğini anlatıyor. Ayrıca, çeşitli cenazelerde gözlemlerini şöyle paylaştı: “Bazı cenazelerin elleri kapalı ve eli kıpırdamıyordu. Kelime-i Şehadet getirirken, eli tekrar tekrar kapanıyordu. Bir de, bayan gassal arkadaşımızla çalışırken, depremde enkaz altında 6-7 gün kalan bir bayanın cenazesini yıkıyorduk. Yıkama sırasında, içeriden yoğun misk ve gül kokusu geliyordu. Bu koku, normalde insanın algılayamayacağı kadar güzel ve saf bir maneviyat hissi veriyordu. Bu olay bize, o cenazenin Allah rızası için Kur’an kursunda çocuklara karşılıksız eğitim veren bir bayan olduğunu gösterdi.”

İlginç ve Zorlu Deneyimler

Yüksel, yaşadıklarını şöyle anlatıyor: “Cenazelerin içinden bazen inşaat tuğlaları çıkıyordu. Bu, cenazelerin paramparça olması nedeniyleydi. Aynı zamanda, kefen ve naylon hazırlama aşamasında, cesetler oldukça parçalanmış halde oluyordu. Bunları dikkatlice toplayıp, naylon ve kefenlere sarıyorduk, çünkü kan ve kirin kefene bulaşmaması gerekiyordu. Tüm bu süreçler, yaklaşık 20 yıldır bu işi yapan bir gassal olarak bana büyük tecrübe kazandırdı.”

Yüksel, bu zor ve meşakkatli mesleğin sadece fiziksel değil, aynı zamanda ruhsal bir dayanıklılık gerektirdiğini vurguluyor. O günleri anlatırken, her bir cenazenin ona farklı bir hikaye ve maneviyat kattığını belirtiyor.

Kaynak ve Sonuç

Bu değerli anlatımlar, İhlas Haber Ajansı’nın olgun ve kapsamlı haberleriyle, Diyarbakır’daki deprem sonrası gassalların yaşadıkları ve hissettikleriyle ilgili önemli bilgiler sunuyor. Abdulkadir Yüksel’in deneyimleri, deprem sonrası yaşanan insani ve dini süreçlerin derinlikli bir şekilde anlaşılmasına katkı sağlıyor.