Demet Akalın: “Gözümden akan yaşın haddi hesabı yok”

Posta Gazetesi’nden Alev Gürsoy Cimin’in röportajından…

Pandemi, orman yangınları, seller… Felaketler yakamızı bırakmıyor. Tüm bu olanlar hakkında ne düşünüyorsunuz?

Çok üzgünüm. Gözümden akan yaşın haddi hesabı yok. İçim parçalanıyor. Dilimde bildiğim tüm dualar… Bir an önce bu yaşananlar geçip gitsin. Hepsi çok arka arkaya geldi. Yüzümüzdeki gülümseme kayboldu.

Her gün başka bir şeye uyanıyoruz. Ama birlik olarak beraber olarak her şeyin üstesinden geleceğimize inanıyorum ben. Her yaşanan kötü şeyin ardından bir aydınlık geldiğine inanırım. 

Pandemi sürecinde hayat neredeyse dondu. Olan müzik ve sanata oldu. Peki süreç Demet Akalın’ı nasıl etkiledi?

Herkesin kendine göre bütçesi var. Senin nasıl bir aylık ihtiyacın varsa ben de öyle. Çalışmayınca işler durunca maddi olarak akışında duruyor. Diyorum ya herkesin bütçesi kendine göre. Allah’ım herkese güç kuvvet versin. Maddi kısmı en büyüğü ama birde içsel. Evlere kapandık. Çocuklar okula gidemedi arkadaşlarıyla görüşemedi. Hijyen kurallarına uymak maske ile yaşamak hastalıktan korunmak. Sevdiklerine sarılamamak. Kendini korumayı geç sevdiklerini korumak için çaba harcamak. Annemi görmeye gidemedim düşün. 

Ekrandan gördüğümüz Demet’le evdeki Demet arasında çok fark var mı?

Sanmıyorum. Evde neysem sokakta da arkadaşlarımın yanında da oyum ben. Evde de saçımı toplar makyajsız dolaşım. Sokağa çıktığımda da saçlarım toplu, makyajsızım. Sadece sokakta kameralara çok konuşmayı sevmiyorum. O ekrana yansıyan durum beni ben gibi göstermiyor olabilir. 

Hira için sigortalı özel öğretmen tutup okulu eve getireceğinize dair haber sosyal medyayı epey sallamıştı. Bazıları “Parası var hava atıyor” eleştirilerine ne dersiniz?

Bir tane kızım var. Kime, neyin hesabını vereceğim? Kim için çalışıyorum ben? Kızım için… Onun iyi bir geleceği olsun diye… Klavye kahramanlarının yazdıklarına takılmıyorum. Eğer takılırsam da cevabını veriyorum. 

Sosyal medyadaki imla hatalarınız epey konuşuluyor. Bunu bilinçli mi yapıyorsunuz? 

O an aklıma ne gelirse sosyal medyaya yazıyorum. Yolda oluyorum ya da bir şey konuşuyor oluyorum ve hızlıca yazıyorum. Nasıl yazdığıma bakmıyorum bile. Orası benim iletişim alanım. Son yaşadıklarımızdan sonra bir kez daha anladım ki sosyal medyayı çok iyi kullanıyorum ve faydaya dönüştürebiliyorum. Benim için önemli olan bu. Kim ne yazmış ne çizmiş çok umurumda değil. Verilmesi gereken bir cevap olursa çat çat söylüyorum. 

Sizce erkek şiddetinin temelinde ne var? Neden önüne geçilemiyor?

Erkek şiddeti yasasını bekliyoruz. Sürekli sosyal medyadan yazıyorum. Umarım bir an önce en ağır cezalı yasaklar çıkar. Bir anne ve bir kadın olarak beklentim o.