Bayıralan’da Yaşamanın Zorluğu ve Sevgiyle Yürünen Yayla Yolculuğu

Ordu’nun Bayıralan Mahallesi’nde yaşayan Fatma Hülür, beş çocuk annesi olarak hayatına devam ederken iki yıl önce eşi Nafız Hülür’ü kaybetti. Bu kayıp, onu ve oğlu Gurbet Hülür’ü çobanlığa sürükledi ve birlikte geçimlerini sürdürmeye başladılar.

Her yıl mayıs ayında, koyunlar, mandalar ve ineklerle birlikte yaylaya doğru yola çıkıp yüksek dağların serinliğinde hayvanlarını otlatırlar. Kar yüzünden yaylaya geçişler bazen zor olsa da, Bayıralan Mahallesi ile Hülür Yaylası arasındaki Bardakçı Güzdesi Yaylası’na hayvanlarını güvenle taşıyorlar.

“HAYVANLARIM BENİM EVLADIM GİBİ” sözleriyle konuşan Fatma Hülür, artık dönmenin vakti geldiğini belirtirken, hayvanlarına olan bağlılığını şu sözlerle ifade ediyor: “Hayvanlarım yanımda olduğu sürece korku bana uğramaz. Bu hayvanlar, köpeklerin bulunduğu bir ortamda bile beni yalnız bırakmaz. Mayıs ayında yaylaya çıkıp yaklaşık beş ay sonra dönüyoruz.” “İlkbaharda köyden Hülür Yaylası’na gidiyoruz ve dönüşte Bardakçı Güzdesi Yaylası’na uğruyoruz. Kış bastırınca da yeniden köye dönüyoruz.” Fatma, hayvanlarına olan bakışını evlatlarına gösterecek kadar dikkatli ve şefkatli bulduğunu ifade ediyor.

Bu duygu dolu anlatımlar, Fatma Hülür ve oğlu Gurbet’in, zorlu koşullara rağmen bir arada durup geçimlerini sürdürebildiklerini gösteriyor.