Babaanne ve Anneanne Sevgisiyle Yeniden Öğrenme Tutkusu

Bir zamanlar evin şefkatli ve bilge kadınları olarak, babaanne ve anneanne figürleri, hem aile içinde sevgi dolu bir bağ kurar hem de geleneksel el sanatlarını nesilden nesile aktarırdı. Günümüzde ise, yaşlarına rağmen bilgi ve tecrübe ile dolup taşan bu değerli büyükanne kadınlar, yeni şeyler öğrenme arzularını hiç kaybetmiyorlar. Birçokları, genç kuşaklara ilham kaynağı olmaya devam ederek, öğrenmenin ve paylaşmanın önemini gösteriyorlar.

Özellikle, el sanatları ve geleneksel el işi teknikleri konusunda gösterdikleri çaba, onları sadece aile içinde değil, aynı zamanda kültürel mirasın koruyucuları haline getiriyor. Bu tutkulu kadınlar, yeni nesillere örnek olmanın gururuyla, hiç durmadan kendilerini geliştirmeyi sürdürüyorlar. Onların bu eşsiz çabası, toplumun kültürel zenginliğine katkıda bulunmanın yanı sıra, yaşlıların da aktif ve üretken kalabileceğini gösteriyor.

İğne Oyası Sanatının Derin Kökenleri ve Günümüzdeki Yeri

İğne oyası, kökenleri M.Ö. 2000’li yıllara kadar uzanan ve tarih boyunca Osmanlı döneminden günümüze kadar gelen önemli bir el sanatıdır. Bu zarif ve detaylı teknik, eski zamanlarda kadınların beceri ve sabrını yansıtan en güzel örneklerinden biri olmuştur. Usta öğretici Serpil Sağır, iğne oyasının tarihsel gelişimini şu sözlerle anlatıyor: “İğne oyasının kökenleri çok eskiye dayanıyor. Yapılan arkeolojik kazılar, M.Ö. 2000’li yıllara ait ürünlerin ortaya çıkmasını sağladı. İlk olarak Orta Asya’da, at kılı kullanılarak yapıldığı bilinen bu sanat, zamanla İpek Yolu aracılığıyla Anadolu’ya ve Avrupa’ya yayılmıştır. Avrupa’daki kadınlar, bu teknikleri Türk danteli olarak adlandırmışlardır, çünkü bu el sanatını Türkler geliştirmiştir. Ayrıca, iğne oyası, kadınların duygularını ve sözlerini anlatabildikleri, sessiz bir iletişim biçimi olmuştur.”

Günümüzde ise, geleneksel kullanım alanlarının ötesine geçerek moda ve dekorasyon alanında da kendine yer buldu. Eskiden sadece başörtüsü, yazma ve tülbentlerde görülen bu sanat, günümüzde salon takımları, yatak odası takımları ve takı tasarımlarında da kullanılıyor. Ayrıca, genç nesil de bu sanatı seviyor ve yeni tasarımlar yaratıyor. Sağır, “İğne oyası, en zarif ve ince işçilik gerektiren bir el sanatıdır. Günümüzde gençler, spor tarzıyla birleşen sade ve modern motifler kullanmaya başladı. Bu sayede, geleneksel el sanatımız, genç nesil arasında yeniden hayat buluyor.” şeklinde görüşlerini paylaşıyor.

Çocuklardan yetişkinlere kadar herkesin ilgisini çeken bu sanat, aynı zamanda kültürel mirasın korunmasında önemli bir rol oynuyor.

Geleceğin Usta Ellerinde Iğne Oyası ve Kadınların Paylaştığı Tutku

İlerlemiş yaşına rağmen, azimli ve sevgiyle dolu kursiyerler, iğne oyasının büyülü dünyasında yeni ufuklar açmaya devam ediyorlar. Bunlardan biri olan Türkan Bak, “Yedi yaşından beri bu sanata ilgi duyuyorum ve kendimi geliştirmek için çaba gösteriyorum. İlk başlarda çok zorlanıyordum, ama kurslarımızda aldığım eğitimle daha güzel çalışmalar yapmaya başladım. Başörtülerinin yanı sıra, evimizdeki her türlü tekstil ürününe el emeğiyle güzellik katıyorum. Ayrıca, torunlarıma ve yakınlarıma özel tasarımlar hazırlayarak, bu sanatın sevgiyle yayıldığını görüyorum,” diyerek duygularını paylaşıyor.

Bu kadınların azmi ve tutkusu, yaş ilerledikçe de devam ediyor. Onlar, geleneksel el sanatlarını yeni nesillere aktarmanın gururunu yaşıyorlar. Yaklaşık on yıldır kurslara katılan ve her seferinde yeni teknikler öğrenen Bak, “Yeter ki isteyelim, yaş ne olursa olsun yeni şeyler öğrenebiliriz. Bu sanatı yaparken, hem ruhum huzur buluyor, hem de el becerilerim gelişiyor. Torunlarım için salon takımları ve çeşitli dekoratif ürünler hazırlıyorum. Bu sanatın yaşatılması ve gelecek nesillere aktarılması benim en büyük tutkum,” diyor.