Ayşe Kulin’den Bilim Kurulu’na mektup!

Ayşe Kulin, Cumhuriyet Gazetesi’nin ‘Olaylar ve Görüşler’ sayfasında yayımlanan “Bir Yaşlıdan Bilim Kurulu’na Açık Mektup” başlıklı yazısında, 65 yaş üstü vatandaşların yaşadığı zorluklara değindi.

Ayşe Kulin’in, Bilim Kurulu’na açık mektubu şöyle:

“Bilim Kurulu’nun değerli üyeleri,

Ülkemiz fazla kuvvet bir dönemden geçerken yapmakta olduğunuz işin önemini ve zorluğunu şüphesiz biliyor, size çabanız için teşekkür ediyorum ama 65 yaş üstü bir yurttaş olarak, bizlerin sokağa çıkma iznimizle ilgili bir hususa dikkatinizi çekmek isterim.

Aranızda 65 yaş üzerinde olanlar varsa, eminim beni anlayacaklardır. Eğer aranızda şu anda bu yaşta olanlar yahut, sizler bu yaşlara erdiğinizde, eli ayağı tutan, kafası işleyen insanların haftada bir pazar günleri yuvalarının önünde bir aşağıda bir yukarı gezinmekten öte ihtiyaçlarının bulunabileceğini kişisel olarak deneyimleyip bana hak vereceksiniz.

DIĞER İHTİYAÇLARIMIZ DA VAR

Haftalar süren dıştan çıkmama sürecinin sonunda bize lütfedilen dışarı çıkma iznine kuşkusuz müteşekkiriz fakat eğer şehrin binlerce sokağının herhangi birinde bir apartman dairesinde yaşıyorsak, yaşadığımız yerden uzaklaşmadan altı saatlik izni nasıl geçirebiliriz ki? Eğer varsa kendi arabalarımıza, yahut önlemlerimizi alarak toplu nakliye araçlarına binerek olur ya bir deniz kıyısına, olur ya bir parka dek gidebilmek, doğayla kucaklaşmak bizim de hakkımız yok mi?

Kaldı ancak hava almanın yanı sıra başka ihtiyaçlarımız da var. Biz orta yaş üstü vatandaşların birçok, bilhassa yaşımızdan dolayı, işlerimizi sanal pazarlarda halletmeye, banka işlemlerimizi internet üzerinden yapmaya öyle alışkın değiliz. Bana Kalırsa benim yuvama birkaç yüz metre uzaklıktaki bankamda atmam gereken imzalar birikti. Her seferinde kibar bir banka elemanını kapıma kadar getirmek beni çok üzmekte.

Gönül isterdi ama bizlere bağışlayacağınız izin, bir keresinde de hafta içi bir güne rastlasın, bankama gidip işlerimi halledebileyim, eczaneme uğrayıp biten ilaçlarımı, ihtiyaçlarımı alabileyim. Eskidiği için toz alma yerine toz püskürten elektrikli süpürgemi, pahalı bir meta olduğu için sanal ortamda yok, gözlerimle görerek yenileyebileyim. Arabamı on beş dakika mesafedeki deniz kenarında dek sürüp camımı açarak deniz kokusunu soluyabileyim. Şubat ayında geçirdiğim ameliyatın sonuçlarını belirleyecek röntgeni, altı hafta rötarla da olsa çektirip doktoruma göndererek telefonda olsun içimi rahatlatabileyim.

ŞEREFLI BİR HAYAT İÇİN

Yukarıda saydıklarım benim kişiye özel isteklerim. Sekiz milyonu bulan grubumuzda kim bilir daha kaç binlerce kişi, başka nedenlerle sokağa çıkma hakkını hafta içinde kullanmak istemektedir.

Yaş grubu olarak hastalanma eşiğimiz yüksek olduğundan bizleri korumaya çalıştığınızı, iyi niyetinizi biliyorum lakin çoğumuz ömrümüzün yeryüzünde kalan sürecini, bazı özel ihtiyaçlarımı başkalarından hizmet istek etmeden, haftada bir iki gün de olsa kendimiz karşılayarak şerefli bir şekilde devretmek istiyoruz.

Talebimizin değerlendirilmesi ricasıyla, Bilim Kurulu’na saygılarımla…”