4 yaşındaki çocukla Galapagos adalarına

Selime Demirci (40), bir kimya firmasında 19 yıl çalıştıktan sonra istifa etti. Eşi Mehmet’i de ikna etti ve o da işini bıraktı. 4 yaşındaki kızları Mia’yı da alarak 2.5 ay süren Orta Amerika seyahatine çıktılar. Hayallerindeki Galapagos Adaları’na gittiler.

Fotoğraflar: Selime Demirci

Bu geziye nasıl karar verdiniz?
Ben her zaman ilk bulduğum fırsatta seyahat edenlerden oldum. 2013 yılında kızımızın doğumuyla o zamana kadar amatör olarak deneme türünde yazılar yazarken bu kez çocuk kitapları ile tanıştım ve çocuk hikâyeleri yazmaya başladım. Kızımın 1. yaş gününde yazdığım hikâyeleri kendi imkânlarımla kızıma hediye olarak bastırdım. Ondan sonra da yazmaya hep devam ettim.

Geçen yıl hem Mia ile vakit geçirebilmek hem de 19 yıllık rutinden çıkmak için istifa ettim ve hikâye yazma konusunda bir şeyler yapabilmek için kendime zaman ayırdım.

Bu dönemde şartların da elverişli olmasıyla aslında hep aklımızda olan daha uzun bir gezi planı hakkında konuşmaya başladık. O sırada Galapagos ile ilgili bir çocuk hikâyesi yazıyordum. Kararlar ve olaylar iç içe geçti ve son durağı Galapagos Adaları olan gezi planını yapmış olduk.

Neden Orta Amerika?
– Nedeni ise daha önce yaptığımız Küba seyahati. Çok etkilendik. Benzer coğrafya, aynı dilin konuşulması, doğal güzellikler ve beşeri çeşitlilik nedeni ve ülkeler arasında geçişin kolay olması nedeniyle en çok istediğimiz rota olduğuna karar verdik. Belirlediğimiz ülkeler için gezi süresi belli olunca eşim de işinden ayrılmaya karar verdi.

Eşiniz de seyahatleriniz konusunda sizinle aynı fikirleri paylaşıyor mu?
İkimizin de gezme tarzı ve tercih ettiğimiz bölgeler aynı. Turistik yerlerden çok yerlilerle iç içe olabileceğimiz doğal güzelliklerin ön planda olduğu yerleri tercih ediyoruz.

Orta Amerika güzergâhınız nasıldı?
Guatemala-Nikaragua-Kosta Rica-Panama-Ekvador –Galapagos Adaları

Bütçeniz ne kadardı?
Uçak biletleri hariç yaklaşık 17.000 TL.

Bir gün için ortalama ne kadar harcadınız?
Günlük ortalama 200 tl harcamışız. Buna ülkeler arası kullandığımız tüm karayolu ulaşımı da dahil.

Tüm konaklamalarımız hostelde idi. Ulaşımları yerli halkla aynı şekilde yaptık. Sokak yemekleri ile ve hostel mutfağında pişirerek beslendik.

Daha önce hangi ülkelere gittiniz?
Birlikte Bosna Hersek, Sırbistan, Hırvatistan, İngiltere ve Küba’ya gittik. Kendi başıma ise Gürcistan, İrlanda, Yunanistan, Güney Kore, Almanya’ya gittim.

Bu gezinin ardından hayatınızda ne gibi değişiklikler oldu?
Yolda tanıdığımız her insandan bir şey öğrendik. Dünyanın her yerinde gezginlerin arasında bir çeşit ailevi bir bağ oluyor.

Bu bağ ‘facebook’tan eklemek-eklenmek’ yüzeyselliğinden çok aynı dili konuşma hatta birbirini kollama tarzında bir ilişki. Rutin hayatta bilinen ama yanından hızla geçilen bazı insani özellikleri daha derin pratik etme şansımız oldu diyebilirim.

İstifa edip gitmek zor olmadı mı? Şu anda bıraktığınız işlerinize geri dönebildiniz mi?
Hiç zor olmadı. Ben zaten yazı yazmak istiyordum ve şu anda da onu yapıyorum. Eşimde tekrar çalışmaya başladı.

Galapagos’u biraz daha detaylı anlatabilir misiniz? Oradaki hayvanları… Kızınız bu hayvanları görünce ne hissetti?
Galapagos eşsiz bir yer. Bir gezgin, biz yola çıkarken oradan yeni gelmişti ve “Her şeyiyle fotoğraflarının aynı” demişti. Haklı çıktı. Biz üç gün San Cristobal ve sekiz gün Santa Cruz adasında kaldık. San Cristobal deniz aslanları cenneti ve sayıları insanlardan fazla. Ada boyunca tüm sahilde onlar var.

Adanın etrafında snorkel yapmak için muhteşem yerler var. Deniz altı canlı çeşitliliği karaya göre tabi ki daha fazla. Santa Cruz da ise deniz iguanaları fazlaca vardı. Köpekbalıkları, vatozlar ve deniz çok iguanaları ile birlikte aynı sularda yüzmek harika bir deneyimdi. Adada ‘av’ olmadığından hayvanlar insanlardan kaçmıyor.

Kızınız Mia’nın bunca farklı hayvanla karşılaşırken tepkileri nasıl oldu?
Galapagos’taki ortamı hiç yadırgamadı. Bunun nedeni henüz aradaki farkı bilmemesi olabilir. Mesela ilk defa deniz aslanı ile karşılaşmasının ilk defa farklı bir kedi ile karşılaşmasından pek farkı yoktu. Bir süre sonra gördüklerinin farklı olduğunu anlayacaktır elbette.

Yetişkinlere özgü korku ve endişelerinin gelişmemiş olması veya o şekilde yönlendirilmemiş olması nedeniyle gördüğü her hayvana rahatça yaklaşabildi. Galapagos da tam denize girerken yavru köpekbalığını fark edince herkes kaçışırken onun ‘köpekbalığı ama belgeseldekilerden değil’ demesi de sınırlı bilgisinden cesaret aldığını gösteriyor.

Çocuklu ailelere bu gibi uzun bir seyahati tavsiye eder misiniz?
Biz dört yaşında bir çocukla seyahat ettiğimiz için hiçbir sıkıntı yaşamadık. Hatta sınır geçişlerinde öncelik bile tanındı. Mia da belirttiğim gibi gezmeye yabancı olmadığından bizim için zor olmadı.

Çocukla gitmek için öncesinde özellikle yaptığınız bir hazırlık oldu mu?
– Yanımıza gerekli olabilecek birkaç ilaç ve bol miktarda tarhana almak dışında bir hazırlık yapmadık.Hatta bulunduğumuz ülkelerde ilaçla ilgili bir sıkıntı olmadığından onları da boşuna taşımışız diyebilirim. Tabi sarı humma aşısını hepimiz olduk.