Sumud: Sessizliğin İçinde Direnişin Sesini Yükselten İnsanlık Manifestosu

Sumud, Gazze’nin ve Filistin’in sessiz ama yalın direnişinin yürekten yükselen bir ifadesidir; her taşın geçmişteki acıyı, her yıkıntının derin bir insanlık derecesini hatırlattığı bir sessiz direniş yazısıdır. Uygulanan abluka altında Gazze, temel haklardan mahrum bırakılan bir açık hava kampına dönüşmüş; her temel ihtiyaç reddişi, bir halkın onurunu ve hafızasını hedef alan bir baskıdır.

Açlık cezalandırması yalnızca bedene zarar veren bir eylem değildir; bu yöntem, ruhu da zedeleyen ve toplumu derinden sarsan bir stratejidir. Sumud burada, yalnızca insani yardımı ulaştıran bir hareket olarak değil, uluslararası topluma karşı konunun var olduğunu hatırlatan bir meydan okumadır. Denizlere açılan her tekne, bir sembolden öte bir çağrıdır: sessiz kalmak zulme ortak olmaktır; direniş ise insanlığın borcudur.

Her bayrağın dalgalanması ve her teknenin sancak direğinde taşıdığı kararlılık, tarihin karanlık sayfalarına yazılacak bir öfke ve umut senfonisini oluşturarak, lirik bir sahne yaratır. Güneşin batışında deniz üzerinde parlayan bu yelkenler, zulme karşı yükselen bir direnişin görsel epiklerini kurar; her dalga, her yolcu ve her bağış, insanlık adına bir meydan okumadır. İsrail’in açlık cezalandırması ise sadece fiziksel işkence değildir; bu, psikolojik ve toplumsal bir soykırımın görünür yüzüdür ve çocukların midesine indirilmiş bir korkunun işaretidir.

Uluslararası toplumun suskunluğu ve diplomatik maskelerle yapılan görmezden gelmeler, bu trajedinin sürekliliğini besler. Ancak Sumud, yalnızca yardımın ötesinde, adaletin unutulmuş bir tanığıdır ve insanlığın hatırlatıcı sesidir. Her yardım paketi bir rakamdan öte, acının somut bir izidir; her bağışlanan yiyecek, bir çocuğun umutla açtığı gözlerde yankılanan sessiz direniştir.

Sumud, modern dünyanın gözlerini kapattığı sansürlü medyaya rağmen görünür kılınan bir harekettir; bu hareket, emperyalizmin ve koloniyalizmin güncel yüzüne karşı verilen sivil bir savaş, vicdanın sesidir. Sessizliği kıran her adım, insanlığın ortak vicdanında yankılanır ve adaletin sessiz çığlığına dönüşür.

Gazze ve Filistin halkının karşı karşıya olduğu açlık, abluka ve baskıya karşı yükselen Sumud, tüm dünyada hatırlanması gereken bir ses olur. Her teknedeki umut ve her paket gıda, tarih boyunca susturulmaya çalışılan acıyı hatırlatan bir direniş sözlüğüdür; öfke ile umudun birlikte çaldığı bir ritim olarak hayat bulur. Sumud, insanlığı hatırlatarak der ki: Başkalarının açlığı karşısında sessiz kalmak, insanlığı unutmaktır; direnenler ise vicdanın borcunu yerine getirir.