Filiz Erkal: “Bir Daha sevmem, yeniden evlenmem”

Posta Gazetesi’nden Ateş Gürsoy Cimin’in röportajı…

İbrahim Erkal’ın aramızdan ayrılışının üçüncü yıldönümü. Hayat senin için nasıl geçiyor?

Yaşadıklarım zorun da ötesiydi. Tanım edecek tümce bulamıyorum. Süre bazıları için su gibi akıyor olabilir lakin benim için o kadar olmadı, olmuyor. İbrahim’in şarkısında dediği gibi “Neyine güveneyim, de get yalan dünya; seni nasıl eveyim, ömrümü çalan dünya”.

Nasıl baş ettin?

Çok zordu lakin ben her şeyden önce üç çocuk annesiyim. O günden bugüne çocuklarıma tutunuyorum. Onlar bana İbrahim’in emaneti. dahası İbrahim’in hayranları bana çok büyük zorlama verdi, veriyor. Onların duaları bizi ayakta tutuyor.

Yokluğu size ne öğretti?

İmkansızlığı… Fazla fazla özlemin zorluğunu… Hala alışamadım. Öldüğüne de hala inanamıyorum ve ilk günkü gibi kapıyı açıp aniden içeri girecek zannediyorum. Fakat Allah sabrını veriyor işte.

BİR KARAR ALMADAN ÖNCE RÜYAMA GİRİYOR VEYA BANA HABER VERİYOR

Ani ve erken bir veda oldu natürel….

Her ölüm erkendir fakat bu çok erken oldu. bundan başka sıcağı sıcağına fazla anlamıyorsunuz ama süre geçtikçe yokluğu daha fazla dokunmaya başlıyor. İlk zamanlar etrafın kalabalık oluyor, ben de zaten şoktaydım. Yıllar geçtikçe daha çok anlıyorum. Lakin sözde her zaman benimleymiş gibi. Ruh ölmez derler ya; ben bunu yaşıyorum gerçekten.

Var mı buna tabi olarak yaşadığın garip durum?

Örneğin bir karar alacak olsam ya rüyama giriyor ya bana haber veriyor. Ilgi Çekici bir durum. Böyle söyleyince insanlara garip gelebilir ama bunu zaten oysa yaşamış bilir. Varlığını her daim hissediyorum.

hayat şartları seni nasıl etkiliyor?

Hayat çok güç. Çocuklara baba eksikliğini hissettirmemeye çalışıyorum. Onların geleceği için kaygılanıyorum. Ağır oldu gidişi bizim için. Yanımızda olsa gölgesi yeterdi.

KIZIMA DOĞRUYU SÖYLEDİM “BABAN BİR YERE GİTTİ, GELECEK” DEMEDİM

İbrahim ölüm ettiğinde, 12 günlüktü Elif Su… Derhal büyüdü. Babasını ona nasıl anlatıyorsun?

İbrahim keşke kızına ve öteki iki çocuğumuza doyabilseydi… Şükür fakat hiç yalnız kalmadım. Kuzenleri, ailem, dostlarım fazla takviye oldu. Üzerime çok tartı kalmadı. Fakat şarkılarını ne süre duysa hemencecik “Babam” diyor. Babasını mükemmel biliyor. Zaten ondan babasının öldüğünü hiç saklamadım. Defalarca mezarlığa götürdüm. Küçüklüğünden beri benimle geldiği için, orada da “Babam nerede?” diye sorduğunda “Cennette” diyorum. Onu hiç kandırmadım. “Bir yere gitti, gelecek” demedim. Çünkü o vakit hep bekleyecekti. Kendi gitti fakat Elif’i bıraktı. Onunla oyalanıyorum. İlginçtir, bundan böyle fazla sormuyor. Ilgi Çekici bir çocuk. İçinde yaşıyor sanırım.

Peki öteki çocuklar?

acilen büyük kızım 16, oğlum 15 yaşında. İlk seneler kızım fazla zorlandı. Psikolojik olarak sorunlar yaşadı. Oğlum cenazeye de katıldığı için birazcık içini dışarıda atabildi o. Lakin kızım babası gibi, her şeyi içinde yaşar. Fazla şehvetli, bedenen da aynı, huyu da aynı babası. O yüzden onunla biraz sıkıntılarım oldu.

Hiç ayaklanma ettiğin oluyor mu?

Asla! Hiç ayaklanma etmedim. İbrahim’den altı ay daha sonra da babamı kaybettim. tekrar tekrar şükretmek gerekli haline. Çünkü bakıyorsun, senden daha mağdur durumda ırk var, o süre şükrün daha da artıyor. İbrahim vefat ettiğinde bana diyorlardı ki “Allah acını unutturmasın” ben de diyordum ancak “Allah Allah, bu ne çağırmak acaba?” meğer gerçekten bir şeye fazla üzüldüğünde daha diğer bir şey ardındaki geliyormuş. Altı ay sonra babamı kaybettim işte. “Evet, bu sahiden manalı bir sözmüş” dedim. Dedim oysa “Allah acımızı unutturmasın”. Yani başka bir acıyla daha bizi sınamasın.

PARA DEĞİL ARKADAŞ BİRİKTİRMİŞ

Şarkılarını dinleyemiyordun ilk zamanlar. Şu Anda durum ne?

Artık dinliyorum, alıştım. O bir dönem galiba. O ara farklıydı, acilen ayrı. İnsan her gün öbür duygular yaşıyor. Fakat sevgim birincil günkü değin güçlü. Hala çok seviyorum, ömrüm yettiğince de seveceğim. İbrahim, harikulade bir adamdı, karıncayı bile ezmezdi. Para mal mülk biriktirmemiş ama çok dost biriktirmiş. Bir Allah’ın kulu bile çıkıp da “İbrahim de bizi kırmıştı ya da şunu yapmıştı” demedi, diyemez de.

ALKOLİK ADAMLA 14 YIL YAŞANIR MIYDI?

Alkol sorunu olduğu söyleniyordu…

Ne büyük bir yalan. Kocaman bir uydurmaca. Ben bu adamla tam 14 yıl evli kaldım. Bir alkolik olsa sizce onunla bu değin sene bir ömür geçer miydi? Ben şu an arkasından böyle iyi konuşuyor olur muydum? Ondan üç çocuk yapar mıydım? Hatta alkolden nedeniyle düştüğü, öldüğü bile söylendi, yalana bak! Bu adam zaten beş yıldır tansiyon ilaçları ile ayakta duruyordu. Ona yapılan en büyük haksızlık ve iftiradır bu. Sanat camiasında evlilikler zaten uzun sürmez fakat biz bütün 14 yılı ardımızda bıraktık, İbrahim gitmeseydi bir ömür birlikte olurduk, buna eminim.

Fiziksel anlamda sana bir gelecek bırakabildi mi?

Tertemiz bir soyadı, mükemmel eserler ve büyük bir aşk bıraktı. Daha ne olsun? Yalnızca şarkılarının telif ücretlerini alıyorum, onlarla geçiniyorum. Onun açık havada bir tane Erzurum’da evi var, onda da kayınvalidem oturuyor zaten. Allah razı olsun, böylece güzel eserler bırakmış ki hala bizi geçindiriyor.

Peki, üç çocuk ile geleceğe dair endişe duyduğun oluyor mu?

Tabii duyuyorum. Düşünün şu anda koronavirüs var. Hiçbir şey yapılmıyor, her şey durdu. Bizim hayatımız şarkılarla idame ediliyor. Benim eşim işe diye çıktı ve bir daha dönemedi. Fakat İbrahim’in kazandığı parayı da hiçbir usta kazanmamıştır zamanında. O ‘Canısı’ şakısını yaptığı dönemde aslında koskocoman paralar kazanmış. Fakat paraya değerinde vermediği için hiçbir şey tutmamış. Bu kadar erken veda edeceğini bilse geleceğini garantiye alamaz mıydı hiç? Çocuklarımın okuluna ücret ödemediğim için çok zorlanmıyorum ama ilerisi için muhakkak kaygılarım var.

İbrahim bugün hayatta olsa ona ne anlatmak isterdin?

Onu çok sevdiğimi söylerdim her dakika. Her zamanımı, her dakikamı onunla geçirmek isterdim. İyi ancak hayatıma girmiş, iyi ki onu sevmişim. Hiçbir şeyi ertelememek ve doya doya yaşamak gerekli.

AŞKI İBRAHİM’LE TATTIM ONUN AŞKIYLA ÖLECEĞİM

“Seni benden daha pozitif kimse sevemez” demiş son günlerinde sana, sen de bana 2017’deki birincil röportajımızda “Ondan başka kimse hayatıma girmeyecek, evlenmem” demiştin. Fikrin değişti mi?

Hiç değişmedi değişmeyecek de. Hayatımdan bir İbrahim Erkal geçti ve onun yerini kimse dolduramaz. Hiçbir şey için büyük konuşmamak gerekli lakin ben bunun için büyük konuşuyorum. Asla evlenmem, katiyen başkasını sevmem, katiyen kimse olmaz. Benim kalbim İbrahim’e ait.

Ama yaşam da devam ediyor, fazla genç ve hoş bir kadınsın.

İbrahim’den sonrası yok benim için. Normalde böyle bir şeye tabii ancak karşı değilim, kimse yanlış anlamasın. İnsanlar boşanıp, evlenebilir. Lakin ölüm olduğu zaman insan bazı şeyleri yapamıyor çünkü isteyerek ayrılmıyorsun. Üç çocuğum var, ona olan aşkım var. bundan başka çocuklarımın diğer birine baba demesini istemem. Dedirtmem. Baba demesini bırak, benzer evin içinde yaşamak, yaşatmak istemem.

SANAT CAMİASI VEFASIZ. İLK KUTLAMA GECESİNDE BİZİ YALNIZ BIRAKTILAR

İbrahim Erkal’ın ‘Vefasızlar’ diye bir şarkısı vardı. Vefasızlık gördün mü sanat camiasından?

Vefa kadar, vefasızlık da olur. Bunlar olacaktır, saygı duyarım fakat sanat camiasında vefa değil. İlk sene İbrahim için kutlama gecesi düzenledim, hiç kimse gelmedi. Buna çok üzüldüm. İlk kutlama gecesiydi, ne olursa olsun gelmelilerdi. Herkesin bambaşka bahaneleri mazereti oldu. Ama bana İbrahim’in hayranları yeter. Zaten bir sanatçıyı var eden hayranlarıdır. Onlar da bizimle.

Adını yaşatmak için projelerin vardı, ne durumda?

İlerisi için bir kütüphane ve mektep projemiz var lakin bunun öncesinde bir albüm projemiz vardı. Bütün hayata geçmek üzereydi. Her şey hazırlandı lakin bu virüs sebebiyle ara vermek zorunda kaldık. İbrahim Erkal şarkılarından oluşan bu albüm yolda. mükemmel sanatçılarımız okudu. Genç kitleye hitap eden sürprizlerimiz de var. Bizim amacımız 10 yaşından 100 yaşına kadar herkese hitap etmesi. O zaten bana “Benim şarkılarım ben öldükten sonradan anlaşılacak” demişti.